จังหวัดนราธิวาส ประเทศไทย

ประวัติจังหวัดนราธิวาส
   

  -ประวัติ
 จังหวัดนราธิวาส เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคใต้ของประเทศไทยเป้นจังหวัดชายแดนใต้สุดของประเทศไทย มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศมาเลเซีย ตั้งอยู่บนชายฝั่งทะเลตะวันออกของแหลมมลายู โดยมีเนื้อที่ประมาณ 4,475.43 ตารางกิโลเมตรพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าไม้และภูเขา 2 ใน 3 ของพื้นที่ทั้งหมด มีป่าพรุประมาณ 361,860 ไร่ มีประชากรจำนวน 717,366 คน โดยจังหวัดนราธิวาสมีศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ การค้า การลงทุนและอุตสาหกรรมอยู่ที่อำเภอสุไหงโก-ลก ซึ่งเป็นอำเภอที่ใหญ่และมีความเจริญกว่าตัวจังหวัดมาก -ที่มาของชื่อ
ชื่อนราธิวาสเป็นชื่อที่ตั้งขึ้นมาใหม่ในปี พ.ศ. 2458 ชื่อเดิมของพื้นที่นี้คือ มนารา หรือ มนารอ ซึ่งมีความหมายว่า "หอคอย" ที่กลายมามาจากคำว่า กูวาลา มนารา ที่มีความหมายว่า "กระโจมไฟ" หรือ "หอคอยที่ปากน้ำ"-คำขวัญประจำจังหวัด
"ทักษิณราชตำหนัก ชนรักศาสนา นราทัศน์เพลินตา ปาโจตรึงใจ แหล่งใหญ่แร่ทอง ลองกองหอมหวาน"
-การปกครองแบ่งออกเป็น 13 อำเภอ 77 ตำบล 589 หมู่บ้าน
  1. อำเภอเมืองนราธิวาส
  2. อำเภอตากใบ
  3. อำเภอบาเจาะ
  4. อำเภอยี่งอ
  5. อำเภอระแงะ
  6. อำเภอรือเสาะ
  7. อำเภอศรีสาคร
  8. อำเภอแว้ง
  9. อำเภอสุคิริน
  10. อำเภอสุไหงโก-ลก
  11. อำเภอสุไหงปาดี
  12. อำเภอจะแนะ
  13. อำเภอเจาะไอร้อง